انسان ها از دید دکتر شریعتی

دکتر شریعتی انسان ها را به 4 دسته تقسیم میکند:

 1-آنهایی که وقتی هستند هستند و وقتی هم نیستند نیستند(عمده ی آدم ها ،حضورشان مبتنی بر فیزیک است،تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم میشوند بنابر این اینها فقط هویت جسمانی دارند  

 2-آنهایی که وقتی هستند نیستند و وقتی هم نیستند نیستند(مردگانی متحرک در جهان،خود فروختگانی که هویتشان را به ازای چیزی فانی واگذاشته اند،بی شخصیت هستند و بی اعتبار،هرگز به چشم نمی آیند، مرده و زنده بودنشان یکی است)

3-آنهایی که وقتی که هستند هستند و وقتی هم که نیستند هستند(آدمهای معتبر و با شخصیت،کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را میگذارند،کسانی که همواره به خاطر ما می مانند، دوستشان داریم و برایشان ارزش قایل هستیم)

 4-انهایی که وقتی هستند نیستند، و وقتی هم نیستند هستند (شگفت انگیز ترین آدمها، در زمان بودنشان چنان قدرتمند و باشکوهند،که ما نمیتوانیم حضورشان را دریابیم اما وقتی که از پیش ما میروند نرم نرم و آهسته آهسته درک میکنیم،بازمیشناسیم،میفهمیم که آنان چه بودند،چه میگفتند و چه میخواستند،ما همیشه عاشق این آدم ها هستیم، هزار حرف داریم داریم برایشان اما وقتی در برابرشان می ایستیم قفل به زبانمان میزنند، اختیار از ما سلب میشود سکوت میکنیم و غرقه در حضورشان مست میشویم و درست در زمانی که میروند یادمان می آید چه حرفها داشتیم و نگفتیم، شاید تعداد این افراد در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد)